Breaking the Waves เป็นภาพยนตร์ภาษาอังกฤษ เขียนบทและกำกับโดยลาร์ส ฟอน เทรียร์ นำแสดงโดยเอมิลี วัตสัน และสเตลลัน สคาร์การ์ด เป็นภาพยนตร์เรื่องแรกในไตรภาค "หัวใจทองคำ" (Golden Heart Trilogy) ของลาร์ส ฟอน เทรียร์ ที่ประกอบด้วย Breaking the Waves (1996), The Idiots (1998) และ Dancer in the Dark (2000)
ลาร์ส ฟอน เทรียร์ได้โครงเรื่องของภาพยนตร์เรื่องนี้มาจากนิทานที่เขาชื่นชอบมาตั้งแต่เด็ก เรื่อง "Golden Heart" กล่าวถึงเด็กหญิงคนหนึ่ง ที่เข้าไปเที่ยวเล่นในป่าพร้อมกับขนมปังแถวหนึ่ง เมื่อกลับออกมา เธอมีเพียงร่างกายเปลือยเปล่าไม่เหลืออะไรเลย มีแต่ร่างเปลือยเปล่าเท่านั้น เปรียบเทียบกับในภาพยนตร์ ที่ตัวเอกยอมเสียสละทุกสิ่งเพื่อให้คนรักพบแต่ความสุข
ภาพยนตร์ถ่ายทำด้วยกล้องมือถือ ด้วยเทคนิคที่เรียกว่า Cin?ma v?rit? ทำให้ได้ภาพสั่นไหว ทำให้ผู้ชมจำนวนมากไม่สามารถทนชมได้จนจบเรื่อง เพราะเกิดอาการมึน และปวดศีรษะ[ต้องการอ้างอิง] เดิมลาร์ส ฟอน เทรียร์ คัดเลือกเฮเลนา บอนด์แฮม คาร์เตอร์ หรือเมลานี กริฟฟิท ให้รับบทเบส แต่ถูกปฏิเสธเนื่องจากต้องแสดงบทเปลือยกาย และฉากเซ็กซ์
ภาพยนตร์ได้รับรางวัลกรังปรีซ์ จากเทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์ ประจำปี 1996 และรางวัลอื่นๆ จากเทศกาลภาพยนตร์ยุโรป และทำให้เอมิลี วัตสัน ไดรับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมในปีนั้น
เรื่องราวในภาพยนตร์เกิดขึ้นที่สกอตแลนด์ในทศวรรษ 1970 เบส แมคนีล (รับบทโดย วัตสัน) หญิงชาวสกอตเคร่งศาสนาที่แต่งงานกับ ยาน (รับบทโดย สคาร์การ์ด) คนงานแท่นเจาะน้ำมันชาวนอร์เวย์ ที่ประจำอยู่นอกชายฝั่งทะเลเหนือและได้พบกันนานๆ ครั้ง วันหนึ่งยานประสบอุบัติเหตุจนเป็นอัมพาตจนทำให้ไม่สามารถมีเพศสัมพันธ์กับเธอได้ เขาร้องขอให้เธอไปมีความสัมพันธ์กับชายอื่น และนำประสบการณ์กลับมาเล่าให้เขาฟัง เธอยินยอมตามคำของสามี โดยถือว่าพิธีกรรมดังกล่าวเป็นการล้างบาป โดยเสนอเรือนกายเป็นเครื่องบนบานต่อพระเจ้า เป็นการพิสูจน์ให้พระเจ้ารับรู้ถึงความรักที่เธอมีต่อยาน และจะทรงปัดเป่าโรคภัยแก่ยานในที่สุด
เบสถูกข่มขืนและรุมโทรมโดยชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่ง จนไปเสียชีวิตที่โรงพยาบาล ในขณะที่เธอกำลังเสียชีวิตนั้น อาการป่วยของยานกลับดีขึ้นราวกับมีปาฏิหาริย์ ราวกับว่าพระเจ้าได้ทรงยอมรับการเสียสละของเธอ แลกกับอาการเจ็บป่วยของสามี
